Einstein’ın çocukluğu boyunca babasının işleri ayakta kalma mücadelesi verdi ve okul yıllarında ailesinden ayrıldı. 1890’larda ailesinin geri kalanı İtalya’ya taşındığında ilkokulu bitirmek için geride kaldı. Einstein okuldayken antisemitizmi ve izolasyonu deneyimledi ve katı Germen öğretim sisteminden nefret etti. Mezun olmadan önce Münih’teki ortaokulu bıraktı. Einstein 1920’de bir gazete editörüne ( “The Ultimate Quotable Einstein” aracılığıyla ) “Okula gidiş-dönüş sırasında aktif saldırılar ve sözlü taciz sık sık oluyordu, ancak genellikle o kadar da ciddi değildi” dedi . “Ancak bunlar, çocuklukta bile şiddetli bir yabancılaşma duygusunun oluşmasına yetti.”
ERKEN ÖĞRENME GÜÇLÜKLERİ
Küçük bir çocukken Albert Einstein konuşmaya başlamakta yavaştı. “Amerikan Taslakları: Büyük Liderler, Yaratıcı Düşünürler ve Kasırganın Kahramanları” na göre bu konu, ailesini bir uzmana danışacak kadar endişelendirmişti. Nihayet konuşmaya başladığında alışılmadık bir alışkanlık edindi. Maja olarak bilinen kız kardeşi Maria Einstein, erkek kardeşinin biyografik bir taslağında “Söylediği her cümleyi, ne kadar rutin olursa olsun, dudaklarını hareket ettirerek yavaşça kendi kendine tekrarlıyordu” diye yazmıştı ( “Albert Einstein’ın Toplu Makaleleri aracılığıyla: İlk yıllar, 1879-1902” ). “Bu tuhaf alışkanlık yedinci yılına kadar devam etti.”
Aile hizmetçisi, bu tuhaflığından dolayı Albert’e “der depperte” (aptal) adını taktı. Ayrıca ebeveynlerinin onu resmi olarak eğitmeye yönelik ilk girişimine de karşı çıktı. 5 yaşındayken eve bir öğretmen geldi. Maja, küçük bir çocukken şiddetli öfke nöbetleri geçirmeye yatkın olan Albert’in, “o kadar korkmuş ki dehşete kapılmış halde kaçtığını ve bir daha hiç görülmediğini” ifade eden kadına bir sandalye fırlattığını anlattı.
Albert 2 yaşındayken, Albert Einstein’ın babası Hermann, kardeşi Jakob ile birlikte bir sıhhi tesisat ve elektrik işi kurmak için aileyi Ulm’dan Münih’e taşıdı. Albert’in kız kardeşi Maria Einstein’a göre girişim mali açıdan felaketle sonuçlandı. “Neden hiçbir zaman gerçekten gelişmediğini söylemek zor. … Kısacası, ticari ilişkiler giderek daha da kötüleşti” diye yazdı Biraz değişken Jakob, kardeşi Hermann’ı işi 1894’te İtalya’ya taşımaya ikna etti ve Münih’teki ev hayatlarını seven Albert ve küçük kız kardeşi Maja’yı bir kez daha köklerinden söktü.
Ailenin geri kalanı İtalya’ya kaçarken, o zamanlar ergenlik çağında olan Albert, yatılı olarak yaşarken eğitimine devam etmek için geride kalmak zorunda kaldı. İtalya’da işler pek iyi gitmedi ve mali zorluklar artmaya devam etti. Genç Albert, 1898’de İsviçre’de üniversiteye giderken ailesinin istikrarsız mali durumunun yükünü hissetti. Kız kardeşine şöyle yazmıştı: “Beni en çok üzen şey… zavallı ailemin talihsizliğidir. ” : Arşivlerinden Bakışlar” ). “Ben aileme yük olmaktan başka bir şey değilim. … Gerçekten hiç doğmasaydım daha iyi olurdu” diye ekledi.
Albert Einstein iyi bir öğrenciydi ve yüksek notlar aldı, ancak “Einstein: His Space and Times” a göre Münih’teki ortaokulunun katı sistemine karşı çıktı . Öğretmenler öğrencilerinin yaratıcı doğalarıyla ilgilenmiyorlardı ve ezber yoluyla eğitim veriyorlardı. Kız kardeşi biyografik taslağında, “Çoğu dersteki öğretme tarzı ona itici geliyordu; üstelik sınıf öğretmeni ona karşı pek de iyi niyetli görünmüyordu” diye anımsıyordu. “Okulun askeri tonu, öğrencileri erken yaşta askeri disipline alıştırması beklenen otoriteye tapınma konusundaki sistematik eğitim de çocuk için özellikle rahatsız ediciydi.”
Einstein’ın okuldaki öğretmenlerinden birinin “ondan hiçbir zaman iyi bir şey çıkmayacağını” hissettiğini söyledi. Britannica’ya göre, Einstein’ın okulun yöntemlerinden hoşlanmaması ve 16 yaşına geldiğinde zorunlu askerlik hizmetine girme ihtimali nedeniyle okulu bıraktı ve İtalya’daki ailesinin yanına katıldı . İsviçre Federal Teknoloji Enstitüsü’ne giriş sınavlarında çeşitli konularda başarısız olduktan sonra (matematik ve fizik bölümlerinde başarılı oldu), lise eğitiminin son yılını İsviçre’de bitirmeyi kabul etti. 17 yaşındayken üniversite onu kabul etti ancak History’ye göre oradaki bazı profesörleriyle de çatıştı .
Albert Einstein, Münih’te bir Katolik okuluna gidiyordu ve “Einstein: His Space and Times” a göre, iyi notlara sahip sessiz ve yalnız bir insan olarak okul arkadaşları, Yahudi olduğu için ona zorbalık yapıyordu. Einstein daha sonra ilkokuldayken sınıfta özellikle rahatsız edici bir anı hatırlayacaktı; din araştırmalarından sorumlu rahip, İsa’nın nasıl çarmıha gerildiğini göstermek için büyük bir çivi getirmişti. Olayın yeniden anlatıldığı bir yazıda rahip, “Einstein’ın Dindarlığı ve Özel Hayatında Dinin Rolü” uyarınca çarmıha gerilmenin Yahudilerin elinde gerçekleştiğini özellikle ekledi. Dersin sonunda diğer tüm öğrenciler Einstein’a bakıyordu.
“Bu, göze çarpan ırksal özelliklere ve din derslerinden kalan izlenimlere dayanıyordu.” 1930’larda Naziler tarafından benzer ve daha kötü saldırılara (kafasına ödül konuldu) tekrar maruz kaldığında bu deneyim onu yetişkinliğe taşıdı.
Albert Einstein’ın travmatik çocukluk deneyimleri onun sonraki yaşamını birçok yönden daha iyiye doğru renklendirdi. “Einstein Irk ve Irkçılık Üzerine”ye göre, Nazizmin yükselişiyle birlikte çocukluğunda karşı karşıya kaldığı antisemitizm, fizikçiyi açık sözlü bir ırkçılık eleştirmeni olmaya itti. 1931’de yazar ve sivil haklar aktivisti WEB Du Bois’in buluşu olan The Crisis dergisi için Amerikan ırkçılığına seslenen bir makale yazdı. Einstein birkaç yıl sonra Princeton, New Jersey’e taşındığında, Princeton Magazine’e göre halk şarkıcısı Paul Roberson ve opera sanatçısı Marian Anderson da dahil olmak üzere birçok önde gelen Siyah Amerikalıyla arkadaş oldu .
Einstein’ın Alman eğitim sistemiyle ilgili olumsuz deneyimleri onu yetişkinliğinde de etkiledi. Önde gelen bir düşünür olarak platformuyla, yaratıcılığın dogmatik eğitim üzerindeki öneminden sık sık bahsetti. 1929’da bir röportajcıya “Hayal gücü bilgiden daha önemlidir” demişti .
